Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΣΣΑ

                            

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ

Η καλλιέργεια του καπνού στη χώρα μας κατείχε ιδιαιτέρως ιδιάζουσα θέση τόσο για την ιδιωτική όσο για την εθνική οικονομία. Η καπνοκαλλιέργεια από τις αρχές του 20^ου αιώνα έως τα μέσα της δεκαετίας του 1990, αποτελούσε την πιο προσοδοφόρα πηγή εισοδήματος για τους αγρότες και στήριζε την τοπική οικονομία του χωριού μας. Με μικρό κλήρο γης μπορούσε να επιβιώσει μια οικογένεια από τα καπνά, αρκεί να δούλευαν όλα τα μέλη της στα χωράφια. Η ενασχόληση με τον καπνό ήταν χρονοβόρα, κουραστική , μονότονη, απαιτούσε συνεργασία και αλληλοβοήθεια γιατί η δουλειά αυτή γινόταν με τα χέρια. Τον μήνα Φεβρουάριο ξεκινούσε η σπορά. Πρώτα έφτιαχναν τις βραγιές( σειρές από χώμα) και στη συνέχεια έριχναν πάνω τους σπόρους καπνού τους οποίους ανακάτευαν με στάχτη για να σπέρνονται καλύτερα. Τον Μάιο όταν τα φυτά έφταναν στο ύψος των 10 εκατοστών περίπου, τα έβγαζαν από τις βραγιές και τα μεταφύτευαν στα χωράφια. Στη συνέχεια ξεκινούσε το σκάλισμα. Σαν καλοκαίριαζε το μήνα Ιούλιο άρχιζε η συγκομιδή του καπνού. Το σπάσιμο ξεκινούσε από τα άγρια μεσάνυχτα ( για την αποφυγή της ζέστης) και τελείωνε με την ανατολή του ήλιου. Κατόπιν μετέφεραν τον καπνό με καπνογάλλικα (μεγάλα κοφίνια πλεγμένα με λυγαριές και καλάμια), στις αποθήκες για να ξεκινήσει το αρμάτιασμα. Η δουλειά αυτή γινόταν σε σκιερά μέρη και διαρκούσε έως το βράδυ. Το αρμάτιασμα γινόταν με βελόνες και σκοινί που ήταν σε κουβαρίστρα. Στη συνέχεια οι αρμάθες μεταφέρονταν στις λιάστρες για στέγνωμα και αποξήρανση. Όταν στέγνωναν, μαζευόταν σε τοπάνια (7 με 8 αρμάθες μαζί) και κρεμόταν στις αποθήκες. Με τα πρωτοβρόχια το μήνα Οκτώβριο ξεκινούσε το πάτημα του καπνού. Τα ξερά τοπάνια μαλάκωναν και ήταν έτοιμα να μπουν στην κάσα( ξύλινο ορθογώνιο κιβώτιο). Στη βάση έστρωναν λινάτσα και πάνω από αυτή τοποθετούσαν τις αρμάθες. Όταν γέμιζε, έβαζαν από πάνω το καπάκι και το συμπίεζαν. Η δουλειά αυτή επαναλαμβανόταν 2-3 φορές. Στο τέλος τοποθετούσαν και στο πάνω μέρος λινάτσα κι έραβαν το δέμα με τη σακοράφα(μεγάλο καμπυλωτό βελόνι) χρησιμοποιώντας σπάγκο. Με τη δεματοποίηση του καπνού τελείωναν όλες οι εργασίες μιας τόσος κοπιαστικής χρονιάς.